Kalaycılığa bir arkadaşı sayesinde başladığını anlatan usta, “Kalaycılık iyi bir meslekti ama öldü. Şimdi diğer tavalar çıkınca meslek bitti, bakır da öldü,” diyerek üzüntüsünü dile getirdi.

Bir bakır kap alınırken önce tavlandığını, ilaçlandığını, yıkandığını ve doğrultulduktan sonra kalaylama işlemine geçildiğini belirten Kaya, “En keyifli yanı kalaylama anı ama sürtmesi biraz zor. Yıllardır aynı malzemeleri, aynı teknikleri kullanıyorum,” dedi.

Eskiden kalaycılığa büyük ilgi olduğunu vurgulayan Mehmet Kaya, “Eskiden kalaycılık çok güzeldi. İlgi vardı, bağ göçerken kalaylatırlardı. Güzel evlere gider, işlerdik. Şimdi onlar kalmadı. Krom, alüminyum ve teflon tavalar çıkınca meslek yok olmaya başladı. Bakır da eskisi gibi değil, usta da kalmadı zaten. Bitti ya,” ifadelerini kullandı.

“Niğde’nin son kalaycısı” olarak anıldığını söyleyen Kaya, sözlerini şöyle tamamladı:
“Bizim zamanımızda çıraklık vardı, arkadaşlarla güzel çalışır, gülerdik. Eskiden oynardık, zevkliydi. Şimdi sanatla ilgilenen yok. Sanat öldü, kimsenin ilgisini çekmiyor. Ben de ölürsem bu iş tamamen biter.”