Bir yıl geçti o kabus gibi günün ardından… Ne hayatlar, ne ocaklar söndü! Anılar, yaşanmışlıklar, sevgiler, umutlar, acılar hepsi yok oldu, enkaz altında kaldı. Kahramanmaraş ve Hatay’da meydana gelen 2 büyük deprem bu illerin yanında 11 ili daha yıkmıştı. Toplamda 10 milyonun üzerinde insan depremin sonuçlarından etkilendi, resmi rakamlarla 55 bin insan hayatını kaybetti. Deprem meydana geliş şekli ile daha önce eşine pek rastlanır şiddet ve çapta değildi, kıta kaydı. Deprem sonrası tam bir kaos ortamı bizler Niğde olarak depremin en çok hisseden iller arasında yer aldık. Can kaybı olmadı ama birçok bina kullanılamaz hale geldi. Depremin merkez üssü Hatay ve Kahramanmaraş tabiri caizse yok olmuştu, şehri kuş uçuşu gözlemleyenler şehirlerde ki binaların yarısından fazlasının yıkıldığını görmüştü. Ancak bu illerde ayakta kalan yapılarda vardı. Hatta öyle manzaralara denk geldik ki hiç yıkılmadan temelden takla atan binalar da mevcuttu. Deprem sonrası ülkemiz yine her zaman olduğu gibi teyakkuza geçip depremin yaralarını sarmak için tek vücut oldu. Deprem sonrası çok şey konuşuldu söyledi. Ülkemizde ki inşaat alanındaki yolsuzluklar bir bir ortaya çıktı aslında, malzemeden çalan müteahhitler binlerce insanın hayatını da çalmıştı aslında! Bizler bu felakette görmüş olduk ki, aslında deprem değil, hırsız müteahhitlerin öldürüyor. Sorumsuz, insan yerine para diyen canilerin sebep olduğunu görüyoruz. Üzerinden bir yıl geçti, biliyorum birçoğumuz unuttuk bile ama yok olan sevdiklerini kaybeden insanların acıları çok taze… Onlar bu acıyı hiç unutmayacaklar, başka acıların yaşanmaması için deprem konusunda bilinçli olalım, ocaklarımız sönmesin! Bu vesile ile 6 Şubat tarihinde hayatını kaybeden binlerce vatandaşımıza rahmet, ailelerini ve sevdiklerini kaybeden, yaşam mücadelesine devam edenlere de sabır diliyorum, güç diliyorum.
