Güney Afrika’da bir üniversiteye Nelson Mandela’nın eğitim ile ilgili tarihe not düşecek önemde şöyle bir sözü yazılmıştır. “Bir ulusu yok etmek için atom bombaları veya uzun menzilli füzeler kullanmak gerekmez. Bunun için ihtiyacınız olan şey, eğitim kalitesini düşürmek ve öğrencilerin sınavlarda kopya çekmelerine izin vermektir. Bunun sonucunda böyle doktorların elinde hastalar ölür. Böyle mühendislerin ellerinde binalar çöker. Böyle iktisatçıların ve muhasebecilerin ellerinde para yok olur. Böyle din adamlarının ellerinde insanlık ölür. Böyle hâkimlerin elinde adalet kaybolur. Eğitimin çöküşü, ulusun çöküşüdür.” Bu söz ile Nelson Mandela bir ulus için ve bir ülke için eğitimin ne denli önemli olduğunu vurgulamıştır.
Bir ülkede eğitim politikaları çok net ve sağlam zemine oturtturulmalıdır. Eğitim çok uzun vadeye hitap eden, hedefleri ve amaçları belirlenmiş bir sistem üzerinde olmalıdır. Ülkenin eğitim politikası iktidarlar değişse de, bakanlar değişse de, milli eğitim kadroların-da bürokratlar değişse de değişmeden devam edebilmelidir. Değişimler çağa ve yeniliklere ayak uydurmak adına eğitim sistemini geliştirmek ve güncellemek adına yapılmalıdır. Millî eğitimde başarı ve kalite her şeyden önce ahlaki değerleri yüksek öğrenciler yetiştirmekle başlar. Milli eğitimden anladığımız sadece öğretim olmamalıdır. Öğretim ahlaki değerleri veremez. Ahlaki değerler eğitim ile verilmelidir. Çocuklar ilk eğitimini ailede alır. Ailenin ahlaki değerlerde bir zafiyeti varsa bu durum ister istemez çocuğu da etkiler. Unutmayalım ki bu günün çocukları yarınların yetişkinleridir. Bu günden geleceği planlamak için ve geleceğe kaliteli ve erdemli nesiller yetiştirmek için kaliteli bir eğitim politikasına ihtiyaç vardır. Kaliteli bir eğitim politikası için ihtiyacımız olansa şekilci ve ezberci bir eğitimden ola-bildiğince uzak durmak olacaktır. Şeklen üstün körü ve ezbere dayalı bir öğretim gören öğrenci öğretim hayatını bitirdiğinde eğitim ve öğretim adına bomboş bir birey olarak okuldan çıkacaktır. Eğitimin de öğretiminde öğrencilere özü verilmelidir. Sorgulayabilen, eleştirebilen, tartışabilen öğrencilere ve öğretmenlere ihtiyacımız var bizim. Eğer böyle bir ortam oluşursa eğitimde ve öğretimde üretmeye başlayabiliriz. Kuru ezber bilgilerin dayatıldığı bir eğitim sisteminden hiç kimseye bir fayda yoktur. Sınavdan sonra unutulan kuru bilgilerle dolu bir eğitim sisteminden değerli bir toplum yetişmez. Bu yüzden bilginin kuru ezber ola-rak verilmesinden ziyade tartışılır bir zeminde yorumlanabilir bir hâl alması gerekir.
Ayrıca millî eğitim politikasına hiçbir ideolojik unsur etki etmemelidir. Bu ideolojik unsurlar ister bir siyasi akım olsun, ister bir etnik unsur olsun, isterse dini bir tarikat ya da cemaat olsun eğitimin içerisinde yer almalarına kesinlikle izin verilmemelidir. Milli eğitim politikası ülkede yaşayan her kesimi birleştiren ve toparlayan her kesimin ihtiyaçlarına ce-vap verebilen her türlü etnik unsur ve dini inanışlara saygı duyabilen bir politika olmalıdır. Milli eğitimde uluslararası düzeyde rekabet edebilecek bir kaliteyi yakalayabilmek adına bir sistem kurulmalıdır. Ahlaki değerlerden yoksun bir devlet yöneticisi ya da siyasetçi devlete ve topluma ne verebilir? Ahlaki değerlerden yoksun bir din adamı topluma ne kadar örnek olabilir? Ahlaki değerlerden yoksun bir öğretmenden nasıl bir nesil yetiştirmesini bekleye-bilirsiniz? Ahlaki değerlerden yoksun bir mimar ya da mühendis ne kalitede bir bina inşa edebilir? Ahlaki değerlerden yoksun bir yargıç nasıl hakkaniyetle karar verebilir? Ahlaki değerlerden yoksun bir doktor için öncelik hastanın hayatını kurtarmak mı olur yoksa daha çok para kazanmak mı olur? Millî değerleri olmayan bir asker vatanını ne kadar savunabilir?
Muasır medeniyetlere ulaşmak kâğıt üzerinde bir hedef değilse eğitimde kaliteyi ve ahlaki değerleri oluşturacak bir eğitim politikasına ihtiyaç vardır.
