İnsanlar ilk çağlardan beri başkalarının duyduğu acılardan etkilenmiş, hasta ve sakatları rahat ettirme, acılarını hafifletme isteği duymuşlardır. Doğum, yaşlanma, ölüm ve hastalıklara ilişkin düşünce ve davranışlar, çağlar boyunca hemşirelik ve tedavi yöntemlerinin gelişmesini etkiledi.
Mısır, Hint, Çin ve Eski Yunan uygarlıklarından kalan belgelerde yaraların dağlanması, yakı ve pansuman uygulanması, kırık ve çıkıkların sarılması yöntemlerinden söz edilmektedir.
İnsanlar arasında sevgi ve kardeşlik önerisiyle ortaya çıkan hemşireliğin yayılması ile birlikte hasta bakımına duyulan ilgi de arttı.
Hemşirelik, hasta, özürlü ve yaralıların bakımı ve bunların iyileştirilmesi için öngörülen fiziksel, ruhsal ve toplumsal çevreyi oluşturma amacını güden bir meslek dalı. Hemşireler, hekim, hastabakıcı, sağlık memuru gibi diğer sağlık personeli ile ortak bir çalışma yürütürler. Halkı, hastalıklardan koruma, aile planlaması, bebek ve çocuk bakımı, gebelik konularında eğitir ve bu alanlarda yapılan çalışmalara katılırlar.
Türkiye’de ki hemşirelik, Osmanlı Devleti’nin son dönemlerine değin bir meslek olarak yerleşmemişti. 20. Yüzyılın başındaki savaşlarda, hasta bakımının yetersizliği nedeniyle yaralı askerlerin kurtarılamaması, yetkililerin bu alanda çalışmalara başlamasına yol açtı. Meclis-i Tıbbiye-i Mülkiye’nin başkanlığını yürüten Besim Ömer Paşa, 1911’de Washington, D.C.’deki Kızılhaç Örgütü Kongresine katıldıktan sonra gelişmiş ülkelerin hemşireliğe verdiği önemi yakından gördü ve İstanbul’a dönünce Hilal-i Ahmer Cemiyeti’ne başvurarak bir hemşire okulu açılması gerektiğini bildirdi. Aynı yıl, İstanbul’da Kadırga’da altı aylık bir hemşire kursu açıldı.
Türk Kadınları ilk kez Balkan Savaşı’nda hastanelerde hemşire olarak çalışmaya başladılar. Birinci Dünya Savaşından sonra İstanbul’un işgali sırasında ABD’nin kentteki yetkilileri, kendi askerlerini ve mültecileri tedavi etmek amacı ile daha sonra Amiral Bristol Hastanesi adını alan Amerikan Hastanesini kurdular. (1920)
Türkiye’de ilk özel hemşire okulu bu hastanenin bünyesinde açıldı. Cumhuriyet döneminde kurulan ilk hemşire okulu 1925’te İstanbul’da öğretime başlayan Kızılay Hemşire Okulu’dur. 1936’da okulun eğitim sisteminde ve yönetiminde değişiklik yapıldı ve öğrenim süresi üç yıla çıkarıldı. Öğrenci olarak da ortaokul mezunlarını almaya başladı. 1943’te Erenköy’de sonradan Tevfik Sağlam Özel Hemşire Koleji adını alan Verem Savaşı Hemşire Okulu kuruldu.
Günümüze değin açılan hemşire okulları arasında “Şişli Etfal Hastanesi” ile Haydarpaşa Numune Hastanesi’ne bağlı Hemşire-Ebe Laborant Okulları (1946). Ankara Doğumevi Hemşire Ebe Laborant Okulu (1959), Florence Nightingale Hemşirelik Yüksek Okulu (1961) ve Hacettepe Üniversitesi’ne bağlı Sağlık Bilimleri Yüksekokulu (1961). Üniversitelere bağlı Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulları, Sağlık Yüksekokullarının Hemşirelik bölümleri başta yataklı tedavi kurumlarına olmak üzere hemşireler mezun etmektedir.
Hemşirelik kutsal bir meslek olarak tarihin her döneminde önemi artan bir istekle korunmakta, hasta-hekim arasında tamamlayıcı bir unsur olarak varlığını güçlü bir şekilde hissettirmekte “MAVİ MELEKLER” unvanını hak eden bir davranış sergilemektedir.
Bütün hemşirelerin ve sağlık çalışanlarının “Dünya Hemşireler Günü”nü kutluyor, hizmetlerinde başarılar dileğimizi tekrarlıyoruz.
