Bu katliamın ardından Rumlar artık Niğde’de kalamayacaklarını anlar ve ayrılmak üzere hazırlık yapmaya başlarlar. Bunların arasında Yeşilburç köyünde yaşayan Rumlar da vardır. Kıbrıs’a gitmek için hazırlık yapan kanlı papaz Makarios’ta bunlardan biridir. Rumlar ayrılmadan önce bütün mal varlıklarını altına çevirmişler fakat götürmelerine izin verilmemiştir. Pek çoğu şehirde tanınan Abdullah Efendi diye birine altınlarını sen güvenilir bir adamsın altınlarımız sende dursun yeniden dönecek olursak senden alırız diye bırakmışlardır. Sonrada Rumlar becayiş olarak memleketleri olan Yunanistan’a gönderilmişlerdir.
Rumları coşturmuş ve yok olmalarına sebep olmuş olan Fransızlar Gülek boğazına doğru yol almaya düşünürler. Ama tasarladıkları bu eylemi yapabilmeleri için bazı zorlukları da aşmaları gerekmektedir. Çevreyi de elbette çok iyi bilmek gerekiyordu. Bunun için kılavuz gerekli idi. Çünkü birlik Verdun savunmasına katılmış deneyimli başarılı bir birlikti bu birlik nereden bakılırsa bakılsın mevcutları 1000 kişiyi buluyordu. 25 Mayıs 1920 gecesi çemberi aşıp yola çıktı. Yanlarına yolları bilen kılavuzlar almışlardı bunlar birkaç erkek ve kadındı. Kılavuzlardan biri Hasan ağanın eşi Hatice idi. Hatice Pozantılı çok milliyetçi bir kadındı. Kocası savaşta idi birde oğlu vardı oğlunun ellerine kına yakarak kış günleri olduğu halde ölürse şehit kalırsa gazi olur diyerek savaşa göndermişti. Bir süre sonra bir gece yarısı kapısı çalındı kapıyı açınca karşısında oğlunu gördü ve kapıyı oğlunun yüzüne kapattı ben seni ölürsen şehit kalırsan gazi olman için gönderdim dedi. Birkaç gün sonra tekrar oğlunu alarak birliğine teslim etti. Bu kılavuz Hatice Fransızları yanıltarak Elmalı boğazına doğru yöneltti. Bu arada bir yolunu bulup bu durumu köylülere haber verdi. Gülekliler silahlanıp Fransızların ardına düştüler. Yakındaki birliklere de haber verdiler. Bine yakın silahlıdan oluşan Fransız birliğinin yolunu kesip esir almaya karar verdiler. Karboğaz olayının destanını yazan sır kararı veren ve uygulayacak olanların sayısı 44 evet kırk dört kişiydi. Sadece 44 kişi olan bizim Niğde, Bor, Ulukışla, Pozantı’lı olan çocuklarımız Kuvayi Milliye ruhunu burada yaşatmışlardır. Vatanı hiçbir şeyden yılmadan her fedakarlığı göze alacak kadar sevmek uğrunadır. Bu çocuklar ilk baharın şiddetli yağmuru altında düşe kalka yürüdüler. Akşam düşmanı buldular. Düşman Karboğazı denen mevkide karargâh kurmuştu. Ateşler yanıyordu on kişiyi geride bıraktılar otuz dört kişi gece yeniden yürüdüler. Ormanlık tepeleri aşarak uygun bir yere kadar ilerlediler. Karboğazı’nın Delmeli mezarlık denilen yerini seçtiler. Yarısı boğazın bir yanına yerleşti diğer yarısı da öbür yakasına yerleşti. Baskına hazırdılar sabah düşman öncüleri yaklaşmaya başladı. Boğazda ayak sesleri nal ve teker sesleri yankılanıyordu.
Öncü birlik pusu yerine girince hep birden ateşe başladılar. Bir yandan da bağırıyor aşağıya taşları yuvarlıyor sürekli yer değiştiriyor böylece çok kalabalık oldukları izlenimini vermeye çalışıyorlardı. Arkada kalan on kişi de ateşe başladı böylece mevziinin arkadan da sıkıştırıldığı anlaşılmıştı.
Toros geçitlerini tutmaya çalışan Binbaşı Mesnil komutasındaki Fransız taburu milli kuvvetlere karşı koyamayacağını anlamış ve kaçmaya çalışmıştır ancak Karboğazı mevkiinde sıkışıp kalmıştır.
27 Mayıs 1920 sabahı Penzur çukuru civarında Fransız taburunun bir yürüyüş kolunun ilerlemekte olduğu görülmüş ve mevzilenerek ateş açılmaya başlanmıştır. Ağır yaralanan bölük komutanı ve askerler esir alınmıştır. Süne Deregediği yönünde ilerleyen Mesnil taburu milli kuvvetlerin mevzilerine ulaşınca şiddetli ateşle karşılaşmıştır. Ateşler etkisini tamamen göstermiş Fransızlar büyük bir şaşkınlık içinde bozguna uğrayarak etrafı kayalıklar ve çam ağaçları ile çevrili Teke yaylası yolunda kaçmaya başlamışlar. Milli kuvvetler Fransızların üzerine baskıyı gittikçe artırınca Mersin’e ulaşamayacaklarını anlayan ve daha fazla kayıp vermek istemeyen Binbaşı Mesnil teslim olma kararını almıştır. 28 Mayıs 1920 tarihinde bulundukları tepeden beyaz bir bayrak göstererek komutanımız teslim olacak. Komutanınızla görüşmek istiyor diyerek seslenmişlerdir. Penzik çukurunda bulunan Hasan (Akın) bey Binbaşı Mesnil’i yanına getirmesi için Fransızca bilen Teğmen Besim beyi görevlendirdi. Üsteğmen Hasan bey ve Binbaşı Mesnil arasında gece boyunca görüşmeler yapılmış neticesinde 29 Mayıs 1920 sabaha karşı Fransızların teslim protokolü imzalanmıştır. Binbaşı Mesnil taburunu teslim alan kuvvetlerin yalnızca 44 (kırkdört) bazı kaynaklara göre kırk bazılarına görede kırkiki olarak gösterilmiştir. Biz gene ilk bildiğimiz 44 kişinin Niğde, Bor, Ulukışla ve Pozantı’nın kahraman çocuklarından oluştuğunu doğrulayalım. Binbaşı Mesnil kendisini esir alan birliğin 44 kişi olduğunu öğrenince büyük üzüntü duymuştur. Karboğazı ve Gülek boğazı baskın ve kurtarılması sonunda Hasan Akın’ın açıklamasına göre bir Binbaşı üç Yüzbaşı bir doktor biri Binbaşı Mesnil’in eşi olmak üzere beş hemşire beş Mülazım beş yüz yirmi iki nefer Yüzelli yaralı ele geçirilmiştir.
29 Mayıs 1920 tarihinde Tekelioğlu Sinan Bey Büyük Millet Meclisi başkanı Mustafa Kemal paşaya gönderdiği rapor ile bildirilmiştir. Bazı kaynaklara göre esir alınanların 650 nefer, 23 subay, 150 yaralı olduğu görülmektedir. Ayrıca 2 top, 8 makinalı tüfek, 1000 kadar silah, 90 katır, 13 katana ve mühimmat ele geçirilmiştir. Ele geçirilen esir ve mühimmatın büyük bölümü Pozantı’da bulunan Jandarmaya bağlı birliklerin bulunduğu bir kışlaya yerleştirilmiştir.
Kalan ve esir alınmış olan Binbaşı Mesnil, eşi ve 17 nefer Pozantı’dan Niğde’ye Trenle getirilerek Cullaz mescidi ve Cullaz çeşmesi karşısında bulunan Göncüler ailesinin Niğde Üniversitesine bağışladığı ve Niğde üniversitesi tarafından aslına uygun olarak onarılarak tazelenen bir binaya misafir edilmiştir.
Böylece Binbaşı Mesnil taburunun teslim alınmasından sonra Mersin, Tarsus, Adana demiryolunun kuzeyinde ayrıca Toroslar bölgesinde hiç Fransız kuvveti kalmamıştır. Milli kuvvetlerin Maraş, Urfa ve Antep’teki direnişlerini de değerlendiren Fransızlar Türkiye Büyük Millet Meclisinden geçici bir mütareke talebinde bulunmuştur. Yani Niğde, Bor, Ulukışla ve Pozantı’nın çocukları destan üstüne destan yazmışlar Niğde’yi bir kere daha düşman çizmesine çiğnetmemişlerdir. Böylece 1243 Moğol istilasından sonra bir kere daha güvenilir, emin bir il olarak kalmasını sağlamışlardır.
Fransızların almış oldukları mütareke ile Binbaşı Mesnil ve yanındakileri de kurtarmayı düşünmüşler ancak TBMM ile geçici mütareke imzalanış tarihinden sonra tabur esir alındığı için uygulanamamıştır. 20 Ekim 1921 Ankara anlaşması ile işgal ettiği güney illerinden çekilen Fransa itilaf devletleri içinde Misak’ı milliyeyi tanıyan devlet olmuştur.
Franklin Bovillan ile TBMM hükümeti adına Yusuf Kemal Tengirek arasında görüşmelerinin olumlu yönde ilerlemesi üzerine Türk tarafının samimiyet göstergesi olarak Eylül 1921 de Fransız komutan Mesnil eşi ve taburundan kalan esirler serbest bırakılmıştır. Binbaşı Mesnil kendisini esir alan komutanı görmek istemiş bunun üzerine Gülek savaşına katılan çocuklardan birini yırtık elbisesi ve lastik ayakkabısı ile getirmişler.
Yırtık elbiseli lastik ayakkabılı bir çocuğu karşısında gören Mesnil intihar etmeye kalkmış buna eşi mâni olmuştur. Böylece 2 top, 8 makineli tüfek, 1000 kadar silah, 90 katır, 13 katana ele geçirilmiştir. Bunun üzerine Mustafa Kemal Paşa şu telgrafı göndermiştir. Devamlı başarılarınızı tebrik eder kahraman Kuvayi milliyemize selam ve teşekkür ederim. (1. BÖLÜM SONU. 2. BÖLÜM YARIN)
